Bulletin # 151
Bulletin 151 October 2017
Ανταύγειες 28ης Οκτωβρίου 1940
Πολλές δεκαετίες πέρασαν από την ημέρα που οι Έλληνες δεχτήκαμε το ηλιόλουστο πρωινό της 28ης
Οκτωβρίου του1940, το δωρικό εγερτήριο, Την ημέρα αυτή όταν η Ιταλία κήρυξε τον πόλεμο κατά της Ελλάδος, ο Μοσσολίνι είχε οκτώ εκατομμύρια λόγχες, τόσα αεροπλάνα ώστε να σκεπάσει τον ήλιο και στόλο που κυριαρχούσε στη Μεσόγειο που την έλεγε Mare Nostrum, (η θάλασσά μας). Και η Ελλάδα τινάχτηκε περήφανη και γέμισε η χώρα δάφνες και δόξα, Και οι Έλληνες τι είχαμε;
Είχαμε κι εμείς τον λιγοστό στρατό μας, τα ελάχιστα καράβια μας και τα ακόμη πιο λίγα και μάλιστα παλαιά αεροπλάνα μας, Είχαμε όμως το ένα: Την ψυχή πού μπροστά της δεν άξιζαν τίποτα τα μεγεθήρια
του Ιταλού. Το γεγονός ότι τα παιδιά της Ελλάδος πήγαιναν στο μέτωπο με το χαμόγελο στα χείλη, αυτό έδειχνε την ψυχή τους, την ψυχή που έδινε τα πάντα για την Ελλάδα. Και μία τέτοια απόφαση μπορούσε ν’ αντέξει στις χειρότερες συνθήκες, με την βροχή, το χιόνι, τον παγωμένο αέρα, τα πάντα.
Γι’ αυτό νικήσαμε τους Ιταλούς. Η ψυχή νίκησε την ύλη .ΟΧΙ! Λιτό το ΟΧΙ του τότε πρωθυπουργού κι ολόκληρου του ελληνικού λαού, Από και το πρώτο ανακοινωθέν.
«Τα ημέτερα τμήματα αμύνονται το» πατρίου εδά-φους. Όλα τα ανακοινωθέντα ήταν κείμενα μεγαλει-
ώδη στην λιτότητά τους, ηρωικά στην γαλήνη τους,θαυμαστά στην αυτοκυριαρχία τους βαθιά και πλούσια
στο περιεχόμενο τους. Τα 40-41 οι Έλληνες έγραψαν με τρία μόνο γράμματα μια ολόλαμπρη Ιστορία 216
ήμερών. Στη λεωφόρο της μνήμης βλέπουμε να παρε-λαύνουν οι νέοι του ’40. Βαδίζουν σταθεροί, κυριευμένοι από την επική μέθη,προχωρούν στεφανωμένοι με τα άσπιλα χιόνια από τις κορυφογραμμές των βουνών της Β. Ηπείρου μας, Πάμφωτοι όλοι τους με τα παράσημα της φωτιάς στα στήθη,στο μέτωπο είναι αποτυπωμένο το φίλημα της δόξας κι ο απόηχος της ιαχής τους ΟΧΙ, φτάνει, ως τ’ αυτιά μας σαν πίστη στον θεό. σαν αγάπη στην πατρίδα, σαν σεβασμός στα ιδανικά της φυλής, σαν χρέος στον κόσμο μας, σαν απαίτηση του πολιτισμού. Με βεβαιότητα ότι τον αγώνα τον ευλογεί ο θεός, η Μεγαλόχαρη, η κραυγή ΑΕΡΑ πούβγαινε από το στήθη των λεβεντόκορμων μαχητών μας έμοιαζε με έκρηξη ηφαιστείου, Ξεπηδούσε σαν λάβα γιατί ξεχυνόταν από ψυχή πυρακτωμένη που έπασχε για την ελευθερία, την δικαιοσύνη, την υπεράσπιση των ιερών και των οσίων μας, από ψυχή που είχε
βαθύτατα τραυματιστεί ύστερα από το έγκλημα του Ιταλού στ’ αγιασμένα νερά της Τήνου, τον ύπουλο τορπιλισμό και τον αναπάντεχο πνιγμό της Έλλης μας.
Το 1821 ο Ελληνισμός παλλόταν από το πάθος της ελευθερίας.
Τα 1940 κόχλαζε από οργή που μεταβλήθηκε σε ενθουσιασμό όταν ο εχθρός επετέθη. Ενθουσιασμό τόσο πηγαίο και γνήσιο, ώστε ήταν χαρούμενοι όσοι έφευγαν για να αντιμετωπίσουν ένα πολύ πιθανό θάνατο και θλιμμένοι όσοι δεν θα είχαν αυτήν την ευτυχία. Ποτέ έθνος δεν δέχτηκε με τέτοιο ενθουσιασμό το άγγελμα, πως έφτασε μια φοβερή δοκιμασία. Ίσως μια μοναδική στιγμή ήταν αυτή στην μακραίωνη ιστορία μας ακόμη κι αν ανατρέξουμε στις ενδοξότερες σελίδες των αρχαίων.
Στον Μαραθώνα εκδηλώνονται δισταγμοί κι αναβλητικότης κι ο Μιλτιάδης μεταχειρίζεται όλη του την πειθώ για να αποφασίσει ο πολέμαρχος Καλλίμαχος να δώσει μάχη. Στη Σαλαμίνα είναι γνωστές οξύτατες διαφωνίες που καταπαύουν μόνον όταν ο εχθρικός στόλος κυκλώνει τους Έλληνες συμμάχους στα στενά νερά και τους αναγκάζει να τα καταστήσουν εσαεί ένδοξα.
Το 1940 σύσσωμο το έθνος ορθώθηκε εναντίον του εχθρού. Άνδρες, γυναίκες, μια θέληση και μια φωνή. Δεν βρέθηκε γυναίκα που να έμεινε αργή, παθητική μοιρολάτρης. Καμμιά δεν υστέρησε σε ακάματη δουλειά. Από τα χωράφια ως τα νοσοκομεία. Από τα εργοστάσια έως τα προχωρημένα συσσίτια, στις ζώνες των πρόσω. Και δεν υπήρχε χέρι γυναικείο που να μη πλέκει κάλτσα ή περιλαίμιο για τον στρατιώτη της Αλβανίας.
Πρώτες από όλες οι γυναίκες της Πίνδου που μετέφεραν πολεμοφόδια, τροφές κι ό,τι άλλο για την χρήση των πολεμιστών.
Τόση ήταν λοιπόν η έλλειψη μεταφορικών μέσων; Ναι. Ήταν τόση, ώστε οι δραματικές περιστάσεις απαιτούσαν και δραματικές αποφάσεις. Επειδή όμως ο χώρος της εποποιίας του 40 είναι απέραντος σε ηθική έκταση θα προσπαθήσουμε να ανθολογήσουμε περιστατικά ηρωισμού και μεγαλείου ως νικητήρια βαγιόκλαρα. Έτσι η μνήμη του έπους του ’40 θα μας βοηθήσει να διασφαλίσουμε την ταυτότητα και αξιοπρέπειά μας λέγοντας ΟΧΙ σε κάθε μορφή δουλείας. Για να υψώσουμε την συνείδηση και να αντικρύσουμε την Ελλάδα σε όλη της την πνευματική, ιδεολογική και εθνική σημασία. Να βρούμε πάλι τον εαυτό μας και να συνειδητοποιήσουμε το χρέος μας.
Ξεκινάμε λοιπόν με τα «ματωμένα, φτερά» προτάσσοντας ένα ποίημα που έγραψε ένας πατέρας, ό Αρι-
στοτέλης Σακελλαρίου στην Αθήνα, στις 4 Νοεμβρίου του 1940.
Στον Γιάννη μου, τον Αεροπόρο.
Από ψηλά στα Γιάννενα φωνή αγγέλου φτάνει.
-Ετοίμασε, πατέρα μου, το δάφνινο στεφάνι.
Τις αδελφές μου φίλησε, τής μάννας μου το χέρι
στάσου στη θέση μου πιστός σε κάθε θέλημα της
και πες της υπερήφανη πρώτη αυτή να ξέρει.
πως άλλη μάννα, η Ελλάς, με κράτησε κοντά της
Με το λιτό αυτό ποίημα εξέφρασε τον πόνο και την περηφάνια του για την θυσία του γιου του υποσμηναγού Ιωάννου Σακελλαρίου, ο ευγενής πατέρας του. Ο γυιός του έπεσε σε αερομαχία επάνω από τα Ιωάννινα στις 2 Νοεμβρίου του 1940.
Οι σημερινοί νέοι κι έφηβοι δεν δοκίμασαν την πίκρα που γεύτηκαν τα παιδιά του “40-45. Δεν τους δόθηκαν οι ευκαιρίες να ζήσουν γεγονότα που συγκλονίζουν τον άνθρωπο και τον κάνουν να ριγήση από άγιους ενθουσιασμούς για την πατρίδα.
Αξίζει λοιπόν να μεταφέρουμε εδώ το παράδειγμα ενός μικρού παιδιού από εκείνα που στο χρόνια του 40 έως 45 είχαν μεταβληθεί σε πραγματικούς γίγαντες. Κοιμήθηκαν παιδιά και ξύπνησαν ώριμοι άνδρες.
Στα μέσα Νοεμβρίου του 41 ήρθε από την Κέρκυρα στην πρωτεύουσα ο Σπύρος. Ένα παιδάκι δώδεκα χρονών. Είχε τραυματισθεί τα Χριστούγεννα του προηγούμενου έτους 1940 κατά την διάρκεια του φοβερού ιταλικού βομβαρδισμού. Το πρωί των Χριστουγέννων του 40 ήρθαν και πάλι οι Ιταλοί καβάλα στα σιδερένια πουλιά τους. Που να φανταστούν οι Έλληνες ότι θα σκόρπιζαν τον όλεθρο και την καταστροφή και την ημέρα που αντήχησε το «επί γης ειρήνη» των αγγέλων.
Τα παιδάκια που ανυποψίαστα χύθηκαν στους δρόμους για να παίξουν, δέχθηκαν βροχή από σφαίρες.
Τότε ήταν που ο μικρός Σπύρος έχασε το δεξί του χέρι. Μόλις τον Νοέμβριο του 41 κατάφερε με μύριες δύσκολες ταλαιπωρίες να φτάσει με τη μητέρα του στο Νοσοκομείο του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού Αθηνών,για να του βάλουν ένα προσθετικό μηχάνημα» επειδή το χεράκι του είχε κοπεί από ψηλά. Γιατροί, αδελφές, υπηρετικό προσωπικό πρόσφεραν τις επιστημονικές τους γνώσεις, τη νοσηλεία, τις φροντίδες, με ιδιαίτερη στοργή στον Σπύρο. Ο ίδιος όμως είχε τέτοια διάθεση που όλοι τον κοίταζαν απορημένοι κι όταν με κάποια τρυφερά λόγια προσπαθούσαν να τον παρηγορήσουν γιατί θάμενε ανάπηρος από τέτοια ηλικία, ο Σπύρος που είχε το όνομα του μεγάλου Αγίου της Κερκύρας, άνοιγε διάπλατα τα μεγάλα. λαμπερά, ματάκια του,κάρφωνε το καθαρό βλέμμα του σε γιατρούς κι αδελφές κι απαντούσε θυμόσοφα:
–Δεν πειράζει. Στην Κέρκυρα, ξέρετε, υποχρεώνουν οι
Ιταλοί όλο τον κόσμο να χαιρετάει σηκώνοντας ψηλά το
δεξί τους χέρι για το Saluto Romano κι εγώ γλίτωσα από
αυτήν την αγγαρεία.
Τους την-έφτιαξα των Ιταλών!
Τέτοιος ο λαός μας, τέτοια και τα παιδιά του, Σ’ αυτόν τον πόλεμο οι Έλληνες πρωταγωνίστησαν όχι μόνον με την ανδρεία, αλλά και με την μεγαλοκαρδία, την ευγένεια την αξιοπρέπεια, το ήθος τους.
Στο κείμενο αυτό θα μεταφερθούμε στα άγρια χιονισμένα βουνά της Πίνδου. Ήταν 21η Νοεμβρίου 1940, Ημέρα που η εκκλησία μας γιορτάζει τη μεγάλη γιορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου στο Ναό του Σολομώντος. Είναι η γιορτή που αποτελεί «το προοίμιον της ευδοκίας του Θεού» στον άνθρωπο! Ενώ όμως στα μετόπισθεν γιόρταζαν τη μεγάλη Θεομητορική γιορτή, αναπέμποντας θερμή ικεσία στη σκέπη τού έθνους υπέρ του αγωνιζομένου στρατού μας, οι γιγαντομάχοι μας πολεμούσαν για την ελευθερία της πατρίδος.
Εκείνη την ημέρα είχαν διακομισθεί στο μικρό χωριό Ελεύθερο, που είχε καταυλισθεί το 11 β’ Ορεινό χει-
ρουργείο έξι ιταλοί τραυματίες, Μεταξύ τους ο στρατιώτης Παβολίνι Μαρκήσιος του Γκιουζέπε. Ανήκε στο 8ο σύνταγμα αλπινιστών της 3ης Μεραρχίας Τζούλια. Καταγόταν από την πόλη Ούντινε της Ιταλίας. Ο Ιταλός τραυματίας παρουσίαζε όπως διηγείται ο τότε στρατιωτικής ιατρός Βασίλειος Ν. Κρεμμύδας, «προχωρημένη αεριογόνο γάγγραινα στο δεξί σκέλος, από ανοικτό συντριπτικό κάταγμα της κνήμης και η κατάσταση του ήταν κρίσιμη»,ο στρατιωτικός ιατρός έκανε ότι του ήταν δυνατό για να σώσει τη ζωή του Ιταλού τραυματία και όταν η κατάσταση σταθεροποιήθηκε κάπως, προχώρησε «σε ακρωτηριασμό στο ύψος ταυ μηρού».
Επειδή όμως η μονάδα τον βρισκόταν σε διαρκή μετακίνηση αποφάσισε τη διακομιδή του Ιταλού στο πεδινό χειρουργείο της Κόνιτσας.
Οι έξι τραυματιοφορείς, πού επιφορτίστηκαν για τη μεταφορά του, εβάδιζαν δύο μέρες μέχρις ότου φθά-
σουν στην Κόνιτσα. Ό επικεφαλής των τραυματιοφορέων Δημήτρης Βιτζηλαίος έγραψε στην αναφορά του: «Βαρύ χειμωνιάτικο δειλινό ξεκινήσαμε με εκνευριστικό ψιλοβρόχι, μένα σε πυκνή καταχνιά, που αφαιρούσε και τα ελάχιστα ίχνη ορατότητας. Με τις τρεις κουβέρτες που αποτελούσαν την πανοπλία μας σε υψόμετρο πάνω από1600 μέτρα, είχαμε σκεπάσει τον τραυματία. Και το κονιάκ, που διαθέταμε σαν μοναδικό όπλο ενάντια στη νυχτερινή παγωνιά, το δίναμε λίγο-λίγο στον Παζολίνι.
Στο «Μάμα μία» που κάθε τόσο ξεφώνιζε, του απαντούσαμε με στοργή και του δίναμε θάρρος,συνεχίζαμε την πορεία μας, ανοίγοντας περάσματα ανάμεσα από βράχια και πυκνές φυλλωσιές, μέσα από κακοτοπιές, το πρωί της τρίτης ημέρας αντικρίσαμε την πολιτεία του λυτρωμού.
Την ώρα του αποχαιρετισμού, βάλαμε στην τσέπη του χιτωνίου του τη διεύθυνσή μας. Την είχε ζητήσει κλαίγοντας…
Ο Παβολίνι τελικά σώθηκε, επαναπατρίστηκε και ζούσε στην πόλη του Ούντινε, όπου ήταν γνωστός «Ο ανάπηρος με το ένα πόδι»…
Είχε οργανωθεί από τον ΕΕΣ η υπηρεσία μεταγγίσεως αίματος. Ουρές από νέους, κοπέλλες, γυναίκες, μαθητές παιδιά, περίμεναν στη σειρά τους. Μια μέρα ο επί της αιμοδοσίας γιατρός είδε στην ουρά των αιμοδοτών ένα γεροντάκι..
-Εσύ παππούλη, του είπε ενοχλημένα, τι θέλεις εδώ; Ο γέρος απάντησε δειλά:
-Ήρθα κι εγώ για να δώσω αίμα Ο γιατρός τον κοίταξε με απορία και συγκίνηση, Ο γέρος παρεξήγησε τον δι-
σταγμό του. Η φωνή του έγινε πιο ζωηρή.
-Μη με βλέπεις έτσι γιατρέ μου, είμαι γερός, το αίμα μου είναι καθαρό. Κι ακόμα, ποτές μου δεν αρρώστησα
Είχα τρεις γυιούς. Σκοτώθηκαν και οι τρεις εκεί πάνω. Χαλάλι της πατρίδας. Όμως μου είπαν πως οι δυο πήγαν από αιμορραγία. Λοιπόν, είπα στην γυναίκα μου. Θάνε κι άλλοι πατεράδες που μπορεί να χάσουν τα παλληκάρια τους γιατί δεν θάχουν οι γιατροί αίμα να τους δώσουν. Να πάω να δώσω κι εγώ το δικό μου;
-Άιντε, πήγαινε γέρο μου, μου είπε, κι ας είναι για την ψυχή των παιδιών μας. Κι εγώ σηκώθηκα και ήρθα.
Τέτοια περιστατικά ανδρείας και ήθους έπρεπε να διανθίζουν τα εκπαιδευτικά μας βιβλία. Τέτοιες πράξεις
ποιότητας ζωής έπρεπε να προβάλλονται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Αλλά ενώ τότε η αναγνώριση ήταν γενική και υπερθετικοί της Ελλάδος οι έπαινοι, ενώ οΤσώρτσιλ δήλωνε ότι δεν θα λέγεται πλέον ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες, τώρα στις ημέρες μας μεγάλη είναι ή απορία του Έλληνα αναγνώστη όταν ανοίγει τις μεταπολεμικές εγκυκλοπαίδειες και ιστορίες του Β’ Παγκοσμίου πολέμου και διαπιστώνει ότι για την αποφασιστική αυτή καμπή του πολέμου αφιερώνονται ελάχιστες διαλειπτικές φράσεις όπως οι ακόλουθες·
«1940.28-10. Απόρριψη υπό της Ελλάδος του τελεσιγράφου του Μουσσολίνι». Ή: «1940 Οκτώβριος. Ιταλική επίθεση κατά της Ελλάδος»..
Οι νεκροί της Ελλάδος δεν έπεσαν επί ματαίω. Η θυσία τους έσωσε το Ιράκ, την Συρία την Μόσχα.Τη Μόσχα; Ναι, τη Μόσχα. Και ο Αμερικανός :Πρόεδρος Φραγκλίνος Ρούσβελτ έλεγε πιο υπεύθυνα:
-Όταν πολλοί άνθρωποι είχαν απολέσει σχεδόν κάθε ελπίδα για τη νίκη, ο ελληνικές λαός «τόλμησε νά αμφισβητήσει το αήττητον εις τους Γερμανούς αντιτάσσων έναντίον των απάνθρωπων μηχανημάτων του πολέμου, μόνον το ιδικόν του περήφανον πνεύμα της ελευθερίας.Τέσσερα έτη δουλείας είναι χρόνος μακρός όταν πρέπει κανείς να πεινά και να αποθνήσκει, να βλέπει γυναικόπαιδα να σφάζονται, να βλέπει τα χωριά να μεταβάλλονται σε ερείπια και στάχτη. Αλλά α χρόνος αυτός δεν στάθηκε αρκετός
για να σβήσει την λαμπερή φλόγα της ελληνικής κληρονομιάς η οποία: δια μέσου των αιώνων εδίδαξε την αξιοπρέπεια στον άνθρωπο. Και επιβάλλεται. Όπως ή Ακρόπολις, συνεχίζει ο Ρούσβελτ, επί εικοσιπέντε αιώνες υπήρξε το σύμβολο των ανθρώπινων ανδραγαθημάτων μέσα στο πλαίσιο της ανθρώπινης ελευθερίας, να καταστεί και πάλιν ο φάρος της πίστεως δια το μέλλον.
Η ιστορία μας μπορεί να διαβεβαιώνει τον ευγενή αμερικάνικο λαό, έλεγαν τότε, ότι ουδέποτε θα αποβάλλει το ελληνικό έθνος την αξιοπρέπεια που αυτό το ίδιο εδίδαξε πράγματι δια μέσου των αιώνων. Και διά Τον άνθρωπο με Α κεφαλαίο όπως είχε διακηρύξει ο Ρούσβελτ,
ότι δεν θα σβήσει ποτέ από δική μας προδοσία πάνω στην Ακρόπολη των Αθηνών ό φάρος της πίστεως για το μέλλον της πολιτισμένης ανθρωπότητας.Είκοσι πέντε αιώνων αφοσιωμένη υπηρεσία φαροφύλακα το εγγυάται.
Κυρίες και κύριοι, η σημερινή επέτειος είναι αφορμή να ακούσουμε άλλη μία φορά τους ήχους του 40.
Στο υπέροχο ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη, Άσμα Ηρωικό και Πένθιμο για τον Χαμένο Ανθυπολοχαγό της Αλβανίας,το ποιητικό αυτό σύμβολο του ελευθέρου αγωνιστικού φρονήματος του ανθρώπου, της ψυχικής ανάτασης μπροστά στους κινδύνους και τις απειλές κατά του ανθρωπισμού, διαβάζουμε αποσπασματικά:
«Τώρα χτυπάει πιο -γρήγορα το όνειρο μες στο αίμα.
Του κόσμου η πιο σωστή στιγμή σημαίνει.
Ελευθερία!
Έλληνες μες στα σκοτεινά δείχνουν το δρόμο.
Ελευθερία!
Για σένα θα δακρύσει από χαρά ο ήλιος.
Παιδιά, δεν είναι άλλη γη ωραιότερη
του κόσμου η πιο σωστή στιγμή σημαίνει.
Με βήμα πρωινό στη χλόη που μεγαλώνει
ολοένα εκείνος ανεβαίνει.
Τώρα λάμπουνε γύρω του οι πόθοι,
πού ήταν μια φορά χαμένοι
μες στης αμαρτίας τη μοναξιά.
Γειτόνοι της καρδιάς του οι πόθοι φλέγονται
πουλιά τον χαιρετούν, του φαίνονται αδελφάκια του,
άνθρωποι τον φωνάζουν, του φαίνονται συντρόφοι του».
-Πουλιά, καλά πουλιά μου, εδώ τελειώνει ο θάνατος.
Σύντροφοι, σύντροφοι καλοί μου, εδώ η ζωή αρχίζει
Αγιάζι ουράνιας ομορφιάς γυαλίζει στα μαλλιά του,
Μακριά χτυπούν καμπάνες, καμπάνες από κρύσταλλο
αύριο, αύριο, αύριο,…το Πάσχα τον Θεού.
Οι καμπάνες λένε γι αυτόν που μήτε καν πρόφτασε να τελέψει
για τα μεγάλα μάτια του όπου χώρεσε η ζωή,
τόσο βαθειά που πια να μη μπορεί να βγει ποτέ της.
Ο Ήρωας ανθυπολοχαγός που έπεσε στην Αλβανία
και ο κάθε Έλληνας πολεμιστής που έπεσε για την πατρίδα
ανεβαίνει μοναχός κι ολόλαμπρος
τόσο πιωμένος από φως που φαίνεται η καρδιά του.
Φαίνεται μες στα σύννεφα ο Όλυμπος ο αληθινός
και στον αέρα ολόγυρα ο αίνος των συντρόφων
Τώρα χτυπάει πιο γρήγορα τ’ όνειρο από το αίμα
Μακριά χτυπ ούν καμπάνες από κρύσταλλο
ιο, αύριο, αύριο λένε…. το Πάσχα του Ουρανού».
Ας αφουγκραστούμε τους ήχους της καμπάνας για τηs λευτεριά. Μας χρειάζονται και σήμερα.
Μαρία-Ελευθερία Γιατράκου, Δρ. Φιλολογίας
(Ανατύπωση από τους «Δρόμους της Ψυχής», # 74, 2017)
Πρόσφατη Συνάντηση του Τμήματος Ελληνικού Συνδέσμου Αθηνών
Ο κ. Κόλιας εξήγησε ότι ο «Οδηγός» θα περιλαμβάνει δέκα περίπου «κεφάλαια» που θα ανσφέρωνται σε ισάριθμες πτυχές-εκφάνσεις του Βυζαντινού Πολιτισμού. Για τον Αμερικανό μαθητή, οι διδακτικές «μονάδες» θα αποτελέσουν βάσεις για συγκριτική θεώρηση της καθημερινότητος του κράτους και της κοινωνικής ζωής της πατρίδος του και εκείνης του Βυζαντίου. Με συγκεκριμένα αντικειμενικά παραδείγματα, θεμελιωμένα στην ιστορική έρευνα, θα προβληματισθεί και θα ενδιαφερθεί να αντιληφθεί πως αντιμετωπίζονται καυτά προβλήματα στην πατρίδα του που είναι πολύ μεγάλη παγκόσμια δύναμη και πως τα ίδια ή παρόμοια προβλήματα αντιμετωπίζονταν στην επικράτεια του Βυζαντίου, το οποίον βέβαια στη παγκόσμια σκηνή παρέμεινε «υπερδύναμη» για πολλούς αιώνες. Μέσα από τη σύγκριση αυτή, ο μαθητής θα αντιληφθεί και τον ρόλο του Βυζαντίου στην εξελικτική μετάβαση από τον Αρχαίο Κλασσικό και κατόπιν Ρωμαιο-Ελληνιστικό Πολιτισμό στο δικό του, Δυτικο-Ευρωπαϊκό. Συγγραφείς του Οδηγού είναι ειδικοί ερευνητές, στελέχη ή συνεργάτες του ΕΙΕ καθώς και Βυζαντιολόγοι συνάδελφοι του ΕΣ.
Ο κ.Ευθυμίου σημείωσε ότι πριν απο την δημοσίευση του τελικού κειμένου, ο Οδηγός προβλέπεται να δοκιμασθεί σε Γυμνάσια και Λύκεια της Νέας Υόρκης εις το πλαίσιο των διδακτικών τους προγραμμάτων (curricula) Κοινωνικών Σπουδών (Social Studies).
Ειδικά για τον Εληνοαμερικανό μαθητή, πιστεύομε ότι η διδασκαλία αυτή θα τονώσει την αυτοεκτίμησή του για την καταγωγή του και την πολιτισμική του κληρονομιά.
Στο σημείο αυτό, ο κ. Ευθυμίου δέχθηκε ερωτήσεις από τους συμμετέχοντας στην συνάντηση.
Κα Μαρία Κριμιζή: Η όλη συγγραφή του Οδηγού θα είναι στα Αγγλικά;
Κ. Ευθυμίου: Ναι, γιατι την βελτίωση της Ελληνικής Παιδείας νοούμεν μέσα στο μεγάλο πλαίσιο του Αμερικανικού συστήματος εκπαιδεύσεως. Αλλωστε, για χρήση σε αμιγώς Ελληνικά σχολεία οπουδήποτε, ο Οδηγός μπορεί να μεταφρασθεί στα Ελληνικά.
Κα Μαρία Κριμιζή: (Στα θέματα του Οδηγού) έχετε περιλάβει την επίδραση της Βυζαντινής Λογοτεχνίας σε αυτήν της Δύσης;
Τ. Κόλιας Οχι, διότι θεωρήσαμε πως δεν θα είχε ενδιαφέρον για εφήβους. Επί μέρους αναφορές γίνονται στο κεφάλαιο για την Αναγέννηση της Δύσης . . Κ.Ευθυμίου Υπάρχουν και άλλα ειδικά θέματα που μπορούν να περιληφθούν, όπως το της επίδρασης της Βυζαντινής Μουσικής στην εμφάνιση και εξέλιξη της μουσικής της Δύσης. Αυτά τα θέματα μπορούν να προβληθούν αργότερα.
Στο τέλος της ομιλίας δόθηκε ευκαιρία αλληλογνωριμίας με τα νέα μέλη του ΕΣ. Ο καθηγ. Ευθυμίου ενεθάρρυνε όλους, νέα και παλαιά μέλη να εντείνουν την συνεργασίαν σε εκδηλώσεις, όπως η κοινοποίηση δραστηριοτήτων, η συγγραφή άρθρων για τις ηλεκτρονικές μας εκδόσεις, συναντήσεις συνδυασμένες με ομιλίες, σχεδιασμός και προώθηση καινοτόμων προτάσεων.
Ολα αυτά θα βοηθήσουν την ανάπτυξη του ΕΣ στο σύνολό του.
H Συνέλευση έκλεισε την 12 μμ
Ευαγγελία Γεωργουλέα Καθηγ. Παναγιώτης Α. Σίσκος Γραμματεύς ΕΣ Αθηνών Συντονιστής ΕΣ Ελλάδος
——————————————————————————————————-
The Message of the Rector of Aristotle U. of Thessaloniki
Dear Colleagues and Friends,
I would like to express my warmest thanks for your invitation to participate in your meeting.
In the framework of long-established initiatives of our School of Modern Greek Language at Aristotle University of Thessaloniki (AUTh), I had – during my trip to the USA in November 2016 – the opportunity to meet a number of colleagues who expressed their interest in collaborating with AUTh, either through the enrichment of established agreements or by initiating new partnerships. We have already started working on those proposals.
The following list is a summary of our main objectives:
- The establishment of an AUTh teacher training center for teachers of Greek as a second/foreign language (GFL) in public and private schools in North America
- Authoring and publishing GFL textbooks especially designed for American learners of Greek
- The development of educational and research activities undertaken jointly by AUTh and the Universities of Delaware, Stony Brook, Queens College and possibly other Universities or agencies, including the State of Delaware Department of Education
- Training of US based teachers of GFL at the School of Modern Greek Language at AUTh · Organization (by AUTh) of a conference for American charter schools
- The organization of summer schools in 2018, in collaboration with Stony Brook University and Odyssey Charter School
- The organization of summer Schools addressed to US University students: these include the 2nd International Summer School of Archaeology and Greek Language and the Summer School on Sustainable Tourism Development and Cultural Heritage.
I am looking forward to continuing and promoting our collaboration and I will be happy to explore any further suggestions. I wish you a successful meeting.
Warmest regards,
The Rector of AUTh
Professor Pericles A. Mitkas
Θεσσαλονίκη, 26 Σεπτεμβρίου 201
Προς
Τα μέλη του Ελληνικού Συνδέσμου
Χαιρετισμός Πρύτανη ΑΠΘ για τη συνάντηση του Ελληνικού Συνδέσμου Αθήνα, 28.9.2017
Αγαπητοί συνάδελφοι και φίλοι,
Θα ήθελα να εκφράσω τις θερμές ευχαριστίες μου για την -εξ αποστάσεως- συμμετοχή μου στη σημερινή σας συνάντηση.
Στο πλαίσιο της πολύχρονης λειτουργίας του Σχολείου Νέας Ελληνικής Γλώσσας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, είχα -κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μου στην Αμερική το Νοέμβριο του 2016- την ευκαιρία να συναντηθώ με αρκετούς συναδέλφους που εξέφρασαν την επιθυμία είτε για την ενίσχυση υφιστάμενων συνεργασιών, είτε για την έναρξη νέων με το Πανεπιστήμιό μας. Έχουμε ήδη ξεκινήσει να εργαζόμαστε πάνω σ’ εκείνες τις προτάσεις.
Οι κυριότεροι στόχοι μας συνοψίζονται παρακάτω:
- Ίδρυση από το Α.Π.Θ. κέντρου εκπαίδευσης καθηγητών στη διδασκαλία της νέας ελληνικής ως 2η/ξένη γλώσσα σε δημόσια και ιδιωτικά σχολεία της Β. Αμερικής
- Συγγραφή και έκδοση διδακτικών εγχειριδίων ειδικά σχεδιασμένων για μαθητές σχολείων της Αμερικής
- Ανάπτυξη εκπαιδευτικών-ερευνητικών δραστηριοτήτων από κοινού με τα Πανεπιστήμιο Delaware, Stony Brook, Queens College και άλλων πανεπιστημίων ή φορέων συμπεριλαμβανομένου του Παιδαγωγικού Τμήματος του State of Delaware.
- Επιμόρφωση διδασκόντων την νέα ελληνική ως 2η/ξένη γλώσσα στο Σχολείο Νέας Ελληνικής Γλώσσας του Α.Π.Θ.
- Οργάνωση συνεδρίου από το Α.Π.Θ. για τα American charter schools
- Διοργάνωση θερινών σχολείων το 2018, σε συνεργασία με τα Πανεπιστήμια Stony Brook (MoU) και Odyssey Charter School
- Διοργάνωση θερινών σχολείων το 2018, απευθυνόμενα σε φοιτητές/τριες Αμερικάνικων Πανεπιστημίων: 2nd International summer school of Archaeology and Greek Language και Sustainable Tourism Development and Cultural Heritage
Ευελπιστώ στη συνέχιση και περαιτέρω διεύρυνση της συνεργασίας μας, παραμένω πάντα στη διάθεσή σας για την εξέταση και άλλων γόνιμων προτάσεων και εύχομαι καλή επιτυχία στις εργασίες σας.
Νέα Θερινά Προγράμματα στο ΑΠΘ για Ευρωπαίους και μη Σπουδαστές στη Θεσσαλονίκη και τη Χαλκιδική τον Ιούνιο-Ιούλιο 2018
Το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο (Σχολείο Νεολληνικής Γλώσσας) έρχεται φέτος με πολύ διευρυμένο πρόγραμμα για το καλοκαίρι του 2018. Έμφαση σ’αυτό έχουν μαθήματα εκμάθησης της Ελληνικής γλώσσας αλλά σε συνδυασμό με άλλες διεπιστημονικές γνώσεις, Σύμφωνα με το Μήνυμα του Πρύτανη που παραθέτουμε ανωτέρω καθώς και τις πληροφορίες που .μόλις λάβαμε από το Σχολείο, ο φοιτητικός κόσμος αντικρύζει στο 2018 μια πραγματική άνθηση μαθημάτων χρήσιμων για επικοινωνία και επί πλέον για πρόοδο σε άλλους κύκλους σπουδών. Περιλαμβάνονται,
- Ένα νέο Θερινό Σχολείο για Ανάπτυξη Τουρισμού Διαρκείας και Πολιτιστικής Κληρονομιάς
- Ένα δεύτερο νέο Θερινό Σχολείο για την Ελληνική Γλώσσα και Πολιτισμό σχεδιασμένο να ικανοποιήσει διδακτικές προδιαγραφές του Stony Brook University,NY για τους φοιτητές του,
- Και το Διεθνές Θερινό Σχολείο Αρχαιολογίας και Ελληνικής Γλώσσας.Επαναλαμβάνεται μετά την λαμπρή επιτυχία που εγνώρισε φέτος σε συμμετοχή φοιτητών από το εξωτερικό της Ελλάδος και ανταπόκριση εκ μέρους των.
Πληροφορίες για τα Σχολεία αυτά περιέχει η Ανακοίνωση του Πανεπιστημίου στο τέλος του παρόντος τεύχους.
The School of Modern Greek Language will organize summer schools during summer 2018 for EU and non EU students. The summer courses offer a variety of seminars, language courses, cultural activities, educational trips and workshops.
More specifically:
1.”Sustainable Tourism Development and
Cultural Heritage
This summer school will be conducted by the newly established “European Silk Road Interdisciplinary Tourism Centre”. It is an interdisciplinary program addressed to EU and non-EU students where students will attend lectures related to the fields of Architecture, Medicine, Law, Economic Sciences, Sports etc. The course also includes Modern Greek language courses for the developmeralnt of every day communication skills, language lab and cultural workshops.
Duration: 10-19/6/2018 (10 days) Number of participants: 40
Place: Auth Camping – Poseidi Chalkidiki Language: Greek and English
Website: http://smg.web.auth.gr/wordpress/?page_id=6799&lang=en
2.”Memorandum of Cooperation: Stony Brook University – Aristotle University”
The course is part of the Memorandum of Cooperation between Stony Brook University and Aristotle University of Thessaloniki. It is addressed to students of Stony Brook University and includes Modern Greek language courses for the development of every day communication skills, language lab and cultural workshops. It also includes seminars in the field of Mythology and trips or guided tours to museums and places of archaeological interest near Thessaloniki.
Duration: 1-15/7/2018 Number of participants: 20
Place: Aristotle University campus at Thessaloniki Language: Greek and English
Website: http://smg.web.auth.gr/wordpress/?page_id=6799&lang=en
3.International Summer School of Archaeology and Greek language”
The Summer School of Archaeology in Thessaloniki is an innovative program offered by the Department of Archaeology and the School of Modern Greek Language of tterhe Aristotle University. The program was organized during July 2017 with great success and very positive impressions from all students.
Duration: 9-27 July 2018 (3 weeks)
Relating fields: Archaeology, History of Art, Anthropology, Classics and History Level: Preferably advanced undergraduate and graduate students Number of participants: 15
Language: Greek and English ECTS:5.5
Toumba excavation: http://toumba.web.auth.gr
Website: http://smg.web.auth.gr/wordpress/?page_id=6799&lang=en
